Natuurlijk komt ook onder vrouwen haaruitval voor. Afgezien van de andere hormonale opbouw, is de haarstructuur bij vrouwen hetzelfde als bij mannen. Ook in het geval van haaruitval is er vaak sprake van dezelfde oorzaken.
Het uitvallen en verliezen van haren gaat op een identieke manier. Toch zijn er ook wel verschillen aan te wijzen. Voornamelijk in de manier waarop er wordt omgegaan met het constateren van haarverlies.
Vrouwen grijpen vaak veel eerder bewust in en hun angst om veel haar te verliezen is meestal ook nog groter dan bij de gemiddelde man. De oplossingen die kunnen worden gebruikt, liggen vaak wel weer in het verlengde van elkaar.
En ook het gebruik van supplementen zoals aminozuren wordt bij zowel mannen als vrouwen toegepast.
Pleksgewijze kaalheid:
Een bijzondere vorm van de pleksgewijze kaalheid is ‘Alopecia Areata Atropicans’. Deze treedt vooral bij vrouwen tussen de 30 en 60 op en begint onopvallend met kleine haarloze plekjes en een rode, glanzende hoofdhuid.
Deze vorm van haarverlies is langzaam progressief en – in tegenstelling tot de vaak voorkomende groei van nieuw haar bij de normale Alopecia Areata – definitief. De haren – inclusief wortels – worden hier echt vernietigd. Daarom is haast geboden bij de behandeling.
Diffuse haaruitval
Er is sprake van diffuse haaruitval als de haardichtheid over het gehele hoofd afneemt. Bij door het haar strijken blijven veel haren aan de vingers hangen. Van een abnormale grote haaruitval is sprake als meer dan 80-100 haren per dag, gedurende meerdere weken, uitvallen. Deze vorm van haaruitval is een veelvoorkomend fenomeen en treedt vaker bij vrouwen dan bij mannen op.
Diffuse haaruitval bij vrouwen kan veel oorzaken hebben, waarnaar helaas nog veel grondig onderzoek nodig is. Treedt het haarverlies sinds minder dan 6 maanden (acute diffuse haaruitval) op, dan kunnen bijvoorbeeld recente (griep-) infecties, operaties onder volledige narcose, crash-diëten of een bevalling de oorzaak zijn.
Als het haarverlies over een periode van meer dan 6 maanden aanhoudt, dan komen over het algemeen ook acute of chronische infecties of stress als aanleiding in aanmerking. Het is bekend dat ook sommige medicijnen tot diffuse haaruitval kunnen leiden.
Bovendien kunnen afwijkingen in de stofwisseling, zoals bijvoorbeeld eiwitgehalte, vitaminegebrek, te sterke of zwakke schlildklierfunctie en andere afwijkingen tot de haaruitval leiden. Een uniforme diagnosemethode is er niet, omdat zeer veel factoren voor diffuse haaruitval verantwoordelijk kunnen zijn.
Bij het compenseren van een eventueel gebrek aan voedingsstoffen komt de haaruitval in het algemeen uit zichzelf (bijvoorbeeld door het gerichte gebruik van eiwitten/aminozuren, vitaminen,etc) tot stilstand.
