Onafhankelijk van een precieze vaststelling van haaruitval kan vaak aan de hand van grovere methoden worden herkend hoever de haaruitval is gevorderd. Om een objectieve standaard te garanderen, bestaan een aantal indelingen van de verschillende haarstadia.
Bij mannen is dit vaak de ‘Hamilton-Norwood Schaal’, bij vrouwen doorgaans de ‘Ludwig Classificatie’. De Hamilton-Norwood Schaal geeft een eenheid voor de verschillende stadia van androgenetische haaruitval bij de man. Het werd in 1951 door Hamilton ontwikkelt en in 1985 door Norwood aangepast.
In totaal omvat de schaal zeven stadia van kaler worden, die in ongeveer 80% van de gevallen met erfelijk bepaalde haaruitval precies zo voorkomen. Daarmee is aan de hand van de verschillende stadia van de haaruitval een uniforme documentatie van de haaruitval mogelijk:
De stadia van de Hamilton-Norwood Schaal
Stadium I
Geen of bijna geen terugwijken van de haargrens.
Stadium II
Haaruitval van voren en richting achterhoofd. Vorming inhammen, die niet meer dan 2 centimeter boven een denkbeeldige verbindingslijn tussen de oren terugwijken.
Stadium III
Inhammen in richting achterhoofd die verder reiken dan de denkbeeldige verbindingslijn. Eerste stadium kaalheid.
Stadium IV
Voorhoofd en schedelgebied lopen in elkaar over, aan de zijkant toenemend uitbreiding haarloze gebieden.
Stadium V
Zones met weinig haar voor en op de schedel worden door een smalle zone met haar van elkaar gescheiden. Het haar op de slapen en achterhoofd neemt ongeveer de vorm van een hoefijzer aan (tevens bij Stadium VI en VII).
Stadium VI
Haarloze gebieden op voorhoofd en schedel zijn in elkaar overgegaan. Aan de zijkanten uitbreiding van de haarloze gebieden.
Stadium VII
Van de oorspronkelijke haargroei blijft slechts een kleine rand over, die van de oren tot over het achterhoofd loopt.
In 1977 werd door Ludwig een alternatief classificatiesysteem ontwikkeld en gepubliceerd. Dit systeem was van het Hamilton-Norwood Schema afgeleid. Het beschrijft voornamelijk diffuse vormen van haaruitval, die zich vanaf de schedel over het hoofd verspreiden. Het is daardoor geschikter voor de inschatting van haaruitval bij vrouwen.
Vanzelfsprekend is het ook toepasbaar bij mannen die een dergelijke vorm van haaruitval (± 1/5 van de door haaruitval betroffen mannen) hebben.
